Amaç: Pseudomonas aeruginosa suşları hastane ortamında yaygın olarak bulunan ve sık enfeksiyonlara yol açan patojenlerdir. Dezenfektanlara ve antibiyotiklere gösterdikleri direnç nedeniyle morbidite ve mortalitesi yüksek etkenler olarak tanımlanırlar. Özellikle yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) yatan hastalardan sıklıkla izole edilirler. Bu çalışmada Afyon Kocatepe Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarına gönderilen klinik örneklerden izole edilen P. aeruginosa suşlarının çeşitli antibiyotiklere direnç oranlarının gözden geçirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Ocak 2007-Mart 2008 dönemi boyunca hastanede yatan hastalara ait 123 izolat incelenmiştir. Suşların tümünde amikasin (AK), tobramisin (TOB), siprofloksasin (CİP), ofloksasin (OFX), seftazidim (CAZ), seftriakson (CRO),sefotaksim (CTX), sefepim (FEP), sefaperazon-sulbaktam (SCF), piperasilin-tazobaktam (TZP), aztreonam (ATM), imipenem (IPM) ve meropenem (MEM) direnci araştırılmıştır. Antibiyotik duyarlılık testleri CLSI kriterlerine göre standart disk-diffüzyon yöntemiyle yapılmış, kalite kontrol çalışmaları ile izlenmiştir.

Bulgular: Suşların izole edildiği materyallerin başında yara yeri ve solunum yolu örneklerinin (balgam, trakeal aspirat vb.) geldiği, kan kültürü ve idrar örneklerinin bunu izlediği görülmüştür. İzolatların önemli kısmının (% 45.5) YBÜ'de yatan hastalardan köken aldığı gözlenmiştir. P. aeruginosa suşlarında en duyarlı antibiyotikler AK ve TOB olup %4.9 oranında direnç saptanmış, MEM ve IPM direnci sırasıyla %26 ve %26.8 olarak bulunmuştur. CİP direnci %33.3 olarak belirlenirken, sefalosporinler için bu oran %70 ve üzerinde yer almıştır. YBÜ kökenli suşlarda direnç oranlarının karbapenemler için %46.4, CİP için ise %47.5 düzeyine yükseldiği gözlenmiştir. ATM için bulunan %78.9 direnç oranının da YBÜ izolatlarında %91.1'e kadar arttığı saptanmıştır.

Sonuç: Hastanemizde izole edilen P. aeruginosa suşlarında saptanan antibiyotik direnci dikkat çekicidir. Özellikle sefalosporinler için belirlenen direnç oranları, P. aeruginosa enfeksiyonlarındaki tedavi güçlüklerine işaret etmektedir. YBÜ izolatlarında, karbapenemler için saptanan direnç oranlarındaki dramatik artma ise problemin boyutunu vurgulamaktadır.