Bu çalışmada çeşitli klinik örneklerden izole edilen stafilokok suşlarının makrolid ve linkozamid direnç fenotip insidansı araştırılması amaçlanmıştır. Ocak 2006 ve Mart 2007 tarihleri arasında, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı'nda, yatan ve ayaktan hasta örneklerinden izole edilen stafilokok suşlarının makrolid ve linkozamid direnç fenotipleri araştırılmıştır. Staphylococcus aureus suşlarında, konstitütif direnç insidansı (%23) özellikle MRSA'lar arasında (%47.6) yüksek bulunmuştur. İndüklenebilir direnç fenotipini (%11.9), sırasıyla efl uks pompası %6) ve L fenotipi (%3) takip etmiştir. Koagülaz negatif stafilokok (KNS) suşlarında ise, konstitütif fenotip en sık (%26.3), bunu pompa fenotipi (%17.4), indüklenebilir klindamisin direnci (%11.4) ve L fenotipi (%5.4) takip etmiştir.

Hem S.aureus, hem KNS suşlarında konstitütif fenotip, indüklenebilir fenotipe göre daha sık bulunmuştur (sırasıyla %23 ve %26.3'e karşı %1.9 ve %11.4). Pompa aracılı direnç, KNS suşlarında (%17.4), S.aureus suşlarına (%6) göre, daha sık bulunmuştur. Hastanemizde stafilokok suşlarında MLSB direnci yüksek oranda tespit edilmiştir. Yapısal makrolid direnci en sık olmasına rağmen, indüklenebilir makrolid direnci de önemli bir oranda tespit edilmiştir. Sonuç olarak, D testin rutin antibiyogramda uygulanması gerektiği ve indüklenebilir makrolid direnci tespit edilen vakalarda, klindamisin önerilmemesi gerektiği sonucuna varılmıştır.