Günümüzde mikroplarda virulansın konak ile mikroorganizma arasındaki karşılıklı etkileşimin bir sonucu olduğu kabul edilmektedir, çünkü virulans, ilgili genlerin yalnızca duyarlı bir konakta belirtildiği bir özelliktir. Son yıllarda “yeni ortaya çıkan (yeni önem kazanan) “veya “yeniden ortaya çıkan (yeniden önem kazanan) “enfeksiyon hastalıklarına gittikçe artan sayıda rastlanmasında, ekolojik, teknik ve sayısal değişimlerden daha çok, belirli enfeksiyon etkenlerinde patojenliğin evriminin sorumlu olduğu düşünülmektedir.

Non-albicans türlerinin etken olduğu kandidiyaz olguları son yıllarda artmış olsa da, araştırmacıların çoğu tarafından fırsatçı patojen kabul edilen Candida albicans, günümüzde de en sık rastlanan patojen Candida türüdür. Cryptococcus neoformans ise birincil patojen bir mantar olarak üzerinde önemle durulmayı gerektirmektedir.

C. albicans'ın virulans faktörleri arasında adhezinler, proteolitik ve lipolitik enzimler ve fenotipik değişim yani, biyofilm oluşturma ve Hsp90 sayılabilir. Çeşitli enfeksiyonlardan ve kommensal yaşamdan izole edilen suşlarda genotipik farklara rastlanmıştır. Patojen kandidaların, sıcakkanlı hayvanlarda, invaziv enfeksiyona bağlı olmaktan çok, kommensal yaşam koşullarında evrim geçirdikleri ileri sürülmüştür.

C. neoformans'ın virulans faktörleri olarak, kapsül, melanin, lakkaz, üreaz, fosfolipaz ve 37°C'de üreyebilme yeteneği, dev hücreler, hücre duvarı yapısında oluşan değişimler ve Hsp90 tanımlanmıştır. C. neoformans'ın çevrede aynı ortamda bulunduğu bakteriler, protozoonlar, nematodlar, böcekler ve bazı memeli hayvanlarda milyonlarca yıl öncesinden başlayan karşılıklı ilişkiler sırasında virulansının evrildiğini ve evrimin hâlen sürmekte olduğu gösterilmiştir.