|
|||
|
2018, Cilt 48, Sayı 3, Sayfa(lar) 192-198 | |
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Editöre E-Posta ] | |
Giresun İlinde İzole Edilen Vankomisine Dirençli Enterococcus faecium Klinik İzolatlarının Moleküler Özellikleri | |
Mehtap ÜNLÜ SÖĞÜT1, Şule KIRCA2, Selma KELEŞ ULUDAĞ3, Gökcen DİNÇ4, Alper ÇİFTÇİ5 | |
1Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Samsun 2Giresun Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Giresun 3Dr. Ayten Bozkaya Spastik Çocuklar Hastanesi, Bursa 4Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Kayseri 5Ondokuz Mayıs Üniversitesi Veteriner Fakültesi, Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Samsun |
|
Anahtar Kelimeler: Vankomisine dirençli E. faecium, virulans genleri, moleküler | |
Özet | |
Amaç: Son yıllarda nozokomiyal enfeksiyon etkenleri arasında ilk
sıralarda yer alan Enterococcus faecium izolatlarının artan çoklu
antimikrobiyal direnç gelişimi, özellikle virulans faktörleri gibi birçok
özelliğinin daha ayrıntılı incelenmesi gerektiğini ortaya koymuştur.
Çalışmada, vankomisine dirençli E. faecium (VREfm) izolatlarının
virulans faktörlerinin, direnç genlerinin ve genotipik benzerliklerinin
incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Giresun Devlet Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarında çeşitli klinik örneklerden izole edilmiş olan ve fenotipik olarak vankomisine dirençli bulunan 37 adet Enterococcus faecium izolatı incelenmiştir. İzolatların tanımlaması ve in vitro antimikrobiyal duyarlılık testleri Vitek-2 otomatize sistemi (BioMérieux, ABD) ile yapılmıştır. Vankomisine ve teikoplanine direnç durumları sıvı mikrodilüsyon yöntemi ile incelenmiştir. Vankomisin direnç genleri vanA, vanB ve virulans genleri esp, gelE, hyl, cylA ve asa1 genleri PCR ile araştırılmıştır. Biyofilm üretimi fenotipik olarak Kongo Red Agar (CRA) yöntemi ile belirlenmiştir. Klonal ilişkinin belirlenmesi için RAPD-PCR yöntemi kullanılmıştır. Bulgular: İzolatların tümü vankomisin ve teikoplaninin yanı sıra tetrasiklin, norfloksasin, eritromisin, siprofloksasin, ampisiline dirençli, linezolide duyarlı bulunmuştur. Biyofilm üretimi tüm izolatlarda gözlenmiştir. İzolatların tümünün vanA geni ve vankomisin-teikoplanin direnci ile karakterize vanA fenotipine sahip olduğu görülmüştür. esp, gelE ve hyl genleri sırasıyla %62.2, %2.7 ve %27 oranlarında bulunmuştur, vanB, asa1 ve cylA genleri ise hiçbir izolatta saptanmamıştır. RAPD-PCR ile genotipleme analizinde izolatların 3 ana RAPD grubu belirlenmiştir. esp geni taşıyan 23 izolatın tamamı dominant olan RAPD grubunda yer almaktadır. Genotipik olarak izolatların yakınlık derecesi değerlendirildiğinde yakın gruplar arasında homojenite gözlenmiştir. Sonuç: VREfmnin spesifik klonları ve virulans genleri arasında bir ilişki bulunamamıştır, ancak izolatlarda esp oranının yüksek oluşu bu genin bakterinin patojenitesi üzerinde etkili olduğunu düşündürmektedir. |
|
[ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Editöre E-Posta ] |
|