Ana Sayfa | Dergi Hakkında | Yayın Kurulu | Telif Hakkı Devir Formu | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | Etik Politikalar | İletişim  
2012, Cilt 42, Sayı 1, Sayfa(lar) 027-031
[ İngilizce Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ]
Konya Bölge Tüberküloz Laboratuvarı'nda 2001-2008 Yılları Arasında Soyutlanan Mikobakteri Suşlarının Birinci Seçenek Anti-tüberküloz İlaçlara Direnci
İnci TUNCER1, Hatice TÜRK DAĞI1, Gülkan SOLGUN2, Şerife YÜKSEKKAYA3, Oya AKAYA4, Uğur ARSLAN1, Duygu FINDIK1
1Selçuk Üniversitesi Selçuklu Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Konya
2Etlik İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı, Ankara
3Konya Eğitim Araştırma Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı, Konya
3Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Konya
Anahtar Sözcükler: Mycobacterium tuberculosis, ilaç direnci, birincil anti-tüberküloz ilaçlar

Amaç: Tüberküloz tarih boyunca bilinen en eski hastalıklardan biridir. Son yıllarda ilaca dirençli Mycobacterium tuberculosis suşlarının etken olduğu enfeksiyonlar önemli bir halk sağlığı sorunu oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, çeşitli klinik örneklerden izole edilen M. tuberculosis kompleks suşlarında izoniyazit, rifampisin, streptomisin ve etambutol direnç oranlarının belirlenmesidir.

Gereç ve Yöntem: Laboratuvarımıza gönderilen farklı klinik örnekler 2001-2006 yıllarında BACTEC 460 TB kültür sistemine, 2007-2008 yıllarında BACTEC MGIT 960 (Becton Dickinson, ABD) sistemine ve Löwenstein-Jensen besiyerine ekilmiştir.

Bulgular: Çalışma döneminde 1039 M. tuberculosis kompleks suşu izole edilmiş ve her hasta için tek bir suş çalışmaya alınmıştır. Soyutlanan suşların 905'ine duyarlılık testi yapılmıştır. M. tuberculosis kompleks suşlarının %84.7'si (767/905) dört anti-tüberküloz ilaca da duyarlı bulunurken, %15.2'sinde (138/905) ise en az bir anti-tüberküloz ilaca, %0.5'inde (5/905) ise tüm ilaçlara direnç saptanmıştır. İzoniyazit, rifampisin, streptomisin ve etambutole toplam direnç oranları sırasıyla %11.7, %5.7, %5.2 ve %4.9 olarak belirlenmiştir. Çok ilaca direnç oranı ise %4 (36/905) olarak tespit edilmiştir. Tek ilaç direnç 2006 yılında %25.6 iken, 2007 yılında %6.7'ye düşmüştür. Bu azalma istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Çok ilaca direnç oranı 2006 yılında %4.3 iken, 2007 yılında %2.2'ye düşmüştür. Bu azalma ise istatistiksel olarak anlamlı değildir.

Sonuç: Bulgularımız Sağlık Bakanlığı Verem Savaş Daire Başkanlığı raporlarında belirtilen Türkiye ortalamaları ile benzerdir. Bu çalışmanın sonuçları, bölgenin direnç durumunu yansıtması yanında daha kapsamlı incelemeler için başlangıç ve yol gösterici olması açısından önemlidir.


[ İngilizce Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ]
Ana Sayfa | Dergi Hakkında | Yayın Kurulu | Telif Hakkı Devir Formu | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | Etik Politikalar | İletişim