2019, Cilt 49, Sayı 2, Sayfa(lar) 098-103 |
[ Özet ]
[ PDF ]
[ Benzer Makaleler ]
[ Yazara E-Posta ]
[ Editöre
E-Posta ]
|
Denizlide Sığır ve Besicilerden İzole Edilen Enterokok Türlerinin Antibiyotik Direnç Paternleri |
Ergun Mete, İlknur Kaleli |
Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye |
Anahtar Kelimeler: Enterokok, besici ve sığır, antimikrobiyal direnç |
Özet |
Amaç: Enterokokların intrinsik antibiyotik direnci olması ve ek antibiyotik direncini hızla kazanabilme
kapasiteleri, enfeksiyonları tedavi etmeyi zorlaştırır. Hayvanlarda enterokok enfeksiyonları ender olarak
antimikrobiyal ajanlar ile tedavi edilir. Bununla birlikte, diğer enfeksiyonların tedavisi süresince, büyüme
promotörleri veya profilaktik olarak antibiyotik kullanıldığında enterokoklar, gastrointestinal sistemdeki
varlıklarından dolayı, antimikrobiyallere maruz kalırlar. Bu çalışmada, besicilerden ve sığırlardan izole edilen
enterokok suşlarının antibiyotik dirençlerinin bölgesel dağılım farklarının incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışmaya alınan örnekler Denizli ve çevresinde, 4 farklı bölgeden (21 farklı yerleşim yeri) toplanmıştır.
Yetmiş iki sığır ve 111 besiciden alınan rektal sürüntü ve dışkı örnekleri izolasyon için Enterococcosel Agar (ECA)
ve Enterococcosel Broth (Becton Dickinson, Heidelberg, Germany) besiyerlerine ekildi. Enterokokların
tanımlanmasında koloni morfolojisi, koyun kanlı agardaki hemoliz karakterleri, Gram boyama, katalaz testi,
%40 safralı eskülin hidrolizi, 10°C ve 45°Cde üreme özellikleri, %6.5 NaCl besiyerinde üreme yeteneği ve
pyrrolidonyl-beta-naphthylamide testleri yapıldı. İzole edilen enterokokların antibiyotik duyarlılıkları Kirby-
Bauer disk difüzyon yöntemi ile Mueller Hinton agar besiyeri kullanılarak araştırıldı. Betalaktam antibiyotikler
[(penisilin (10 IU), ampisilin (10 μg), sefaklor (30 μg), sefalotin (30 μg)] aminoglikozidler [(yüksek düzey
gentamisin (120 μg), yüksek düzey streptomisin (300 μg)], kinolon [siprofloksasin (5 μg)] ve tetrasiklin (30 μg)
duyarlılıkları incelenmiştir.
Bulgular: Bu çalışmada toplam 161 (96 besici, 65 sığır) enterokok suşu izole edilmiştir. Besicilerden elde edilen
izolatlarda II., III. ve IV. bölgede siprofloksasin direnci; I. bölgeye göre daha yüksek bulunmuştur. Sığırlardan
elde edilen izolatlarda ise I. ve II. bölgede betalaktam ve siprofloksasin direnci; III. ve IV. bölgeye göre daha
yüksek bulunmuştur. Sığır izolatlarının hiçbirinde tetrasiklin direnci saptanmamıştır.
Sonuç: Sunulan araştırmada elde edilen verilere göre bölgesel veteriner hekimlikte antibiyotik kullanımının çok
farklı olabileceği, kullanılan antibiyotik yapısına göre besici ve sığır izolatlarında farklı direnç görülebileceği
öngörülmüştür. |
Başa Dön
Özet
|
[ Başa Dön ]
[ Özet ]
[ PDF ]
[ Benzer Makaleler ]
[ Yazara E-Posta ]
[ Editöre
E-Posta ]
|