Amaç: Hepatit D virüsü, dış zar yapısında hepatit B virüsüne ait yüzey antijen yapısını kullandığı için, defektif bir yapıya sahiptir, ve bu nedenle taksonomide satelit virüs şeklinde adlandırılan tek zincire sahip bir RNA virüsüdür. Aktif dönem HBV enfeksiyonu olan bireylerde ko-enfeksiyon şeklinde ya da HBV taşıyıcısı olanlarda süperenfeksiyonşeklinde enfeksiyona yol açabilmektedir. HDV enfeksiyonu için ister aktif ister pasif olsun, herhangi bir profilaksi mevcut değildir, korunmada yalnızca HBV aşısı etkilidir. Ülkemiz için HDV enfeksiyon oranı düşük bildirilmiş olmasına karşın Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde ülkenin ortalamasından fazladır. Bu çalışmamızda, son bir yılda hastanemize başvuran hastaların anti-HDV pozitiflik oranı araştırılmıştır.

Yöntem: Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı’nda çalışılmış olan HbsAg, Anti-HDV, Anti-Hbc-IgM testleri araştırılmış olup, elde edilen veriler retrospektif olarak analiz edilmiştir.

Bulgular: HBsAg istemiyle gönderilip, HbsAg sonucu reaktif saptanan 2483 hastanın anti-HDV sonuçları araştırılmış bunların 100’ünde ise anti-HDV sonucu pozitif (%4) bulunmuştur. Bu 100 hastanın 59’u erkek, 41’i kadındır. Anti-HDV pozitiflği 40-49 yaş grubunda en yüksek, 0-9 yaş aralığında en düşük seviyede saptanmıştır.

Sonuç: Çalışmamızda saptanan yüksek anti-HDV seroprevalansı nedeniyle HBV aşısının yapılması HDV enfeksiyonunun önlenmesi açısından önem arz etmektedir. Ayrıca aynı bölgedeki farklı merkezler arasında dahi farklı oranlarda anti-HDV pozitifliğinin saptanması nedeniyle her merkezin kendi anti-HDV pozitiflik oranlarını takip etmesi önem arz etmektedir.