Bu çalışmada idrarın ve glukoz ilave edilmiş idrarın çeşitli antibiyotiklerin in vitro aktivitesi üzerine etkisi buyyonda mikrodilüsyon yöntemiyle araştırılmıştır. Beta-laktam antibiyotiklere duyarlı 16 Escherichia coli suşu kullanılmıştır. Ampisilin, ampisilin+sulbaktam, sefalotin, sefuroksim, seftriakson, amikasin, siprofloksasin, sulfometoksazol ve trimetoprimin minimal inhibitör konsantrasyonları (MİK), mikrodilüsyon yöntemi ile paralel olarak Mueller Hinton buyyon, insan idrarı ve glukoz ilave edilmiş insan idrarında (G idrar, glukoz 440mg/dl) araştırılmıştır. Yaklaşık olarak tüm antibiyotiklerin MİK'leri idrar ve glukozlu (G) idrarda, buyyondaki MİK'lere göre daha yüksek bulunmuştur. Ampisilinin MİK90'ı, idrarda sekiz kere, G idrarda ise 32 kere buyyon ortamına göre yüksek bulunmuştur. Seftriakson, siprofloksasin ve trimetoprimin MİK90'ları G idrarda, idrar ortamına göre iki kere yüksek bulunmuştur. Ampisilin+sulbaktam, sefalotin, sefuroksim ve sulfametoksazol için MİK90'lar idrarda ve G idrarda eşit bulunmuştur. Amikasin için MİK90 G idrarda, idrar ortamına göre iki kez düşük bulunmuştur. Siprofloksasin, sulfametoksazol ve trimetoprim dışında, tüm antibiyotiklere ait sonuçlar buyyon-idrar karşılaştırılması için anlamlı (p<0.05) bulunmuştur. Sulfometoksazol ve trimetoprim dışında, tüm antibiyotiklere ait sonuçları buyyon-G idrar karşılaştırılması için anlamlı bulunmuştur. Sonuçlar idrar-G idrar karşılaştırılması için anlamsız bulunmuştur. Bu çalışmada bazı antibiyotiklerin aktivitelerinin idrardan ve G idrardan etkilendiği gösterilmiştir. Standard duyarlılık testlerinin, idrar yolu infeksiyonlarının tedavisinde kullanılan bazı antibiyotiklerin aktivitesini olduğundan daha yüksek gösterebileceği belirlenmiştir.